Het Verdrag van Bird's Fort tussen de Republiek Texas en verschillende inheemse Amerikaanse stammen werd in 1843 ondertekend op Bird's Fort in het hedendaagse Arlington, Texas. In artikel XI van het Verdrag werd bepaald dat niemand "de grens van de handelspartners" mag passeren (aan de grens van het grondgebied van de Indiërs) zonder toestemming van de president van Texas, en niet op het grondgebied van de Indiërs mag verblijven of blijven. Deze "trading houses" werden later opgericht op het moment dat de Clear Fork en West Fork van de rivier de Trinity in de huidige Fort Worth-rivier samenkwamen. Op dit rivierknooppunt richtte het Amerikaanse ministerie van Oorlog Fort Worth in 1849 op als het noordelijkste van een systeem van 10 forts voor de bescherming van de Amerikaanse grens na het einde van de Mexicaans-Amerikaanse oorlog. De stad Fort Worth blijft bekend als "waar het Westen begint".

In 1848-1949 werd na de Mexicaanse oorlog een lijn van zeven legerposten ingesteld om de kolonisten van Texas langs de westelijk Amerikaanse grens te beschermen, waaronder Fort Worth, Fort Graham, Fort Croghan, Fort Martin Scott, Fort Lincoln en Fort Duncan. Oorspronkelijk waren er tien forts voorgesteld door generaal-majoor William Jenkins Worth (1794-1849), die in 1849 het bevel voerde over het Ministerie van Texas. In januari 1849 stelde Worth een lijn van 10 forts voor om de grens van West Texas te markeren van de Eagle Pass tot de samenkomst van de West Fork en Clear Fork van de Trinity River. Een maand later stierf Worth aan cholera in Zuid-Texas.

Generaal William S. Harney nam het bevel over het Ministerie van Texas en beval majoor Ripley A. Arnold (Company F, Second United States Dragoons) om een nieuwe fort site te vinden bij de West Fork en Clear Fork. Op 6 juni 1849 richtte Arnold, geadviseerd door Middleton Tate Johnson, een kamp op de oever van de Trinity River en noemde het de post Camp Worth ter ere van wijlen General Worth. In augustus 1849 verhuisde Arnold het kamp naar de noordwaarts gerichte bluf, die de mond van de Clear Fork van de Trinity River over het hoofd zag. Het Amerikaanse ministerie van Oorlog noemde de post Fort Worth op 14 november 1849.

Inheemse Amerikaanse aanvallen waren nog steeds een bedreiging in het gebied, aangezien dit hun traditionele grondgebied was en ze de inmenging van de Europese-Amerikaanse kolonisten hebben afgezwakt, maar mensen uit de Verenigde Staten hebben in de buurt van het fort huissteads gemaakt. E. S. Terrell (1812-1905) uit Tennessee beweerde de eerste inwoner van Fort Worth te zijn. Het fort werd het eerste jaar overstroomd en naar de top van de blauwf overgebracht; het huidige gerechtshof is op deze site gebouwd . Het fort werd verlaten op 17 september 1853. Er blijft geen spoor van over.

Als stopplaats op het legendarische Chisholm Trail werd Fort Worth gestimuleerd door de activiteiten van de veeteelt en werd het een brauwende, slopende stad. Miljoenen stuks vee werden noordwaarts naar de markt gebracht. Fort Worth werd het centrum van de veestapel, en later de ranching-industrie. Het kreeg de bijnaam Cowtown.

Tijdens de burgeroorlog heeft Fort Worth te lijden gehad van een tekort aan geld, voedsel en voorraden. De bevolking daalde tot 175, maar begon te herstellen tijdens de wederopbouw. In 1872 hadden Jacob Samuels, William Jesse Boaz en William Henry Davis algemene winkels geopend. Het volgende jaar richtte Khleber M. Van Zandt Tidball, Van Zandt en Company op, die in 1884 Fort Worth National Bank werd.

In 1875 publiceerde de Dallas Herald een artikel van een voormalig advocaat van Fort Worth, Robert E. Cowart, die schreef dat de decimering van de bevolking van Fort Worth, veroorzaakt door de economische ramp en de harde winter van 1873, een zware klap had toegebracht aan de rundvleessector. Naast de vertraging als gevolg van het stopzetten van de spoorweg op 30 km (48 km) buiten Fort Worth, zei Cowart dat Fort Worth zo langzaam was dat hij een panter zag slapen op straat bij de rechtbank. Hoewel het een voorgenomen belediging was, werd de naam Panther City enthousiast omarmd toen in 1876 Fort Worth zich economisch herstelde. Vele ondernemingen en organisaties blijven Panther in hun naam gebruiken. Een panter staat bovenaan de badges van de politie.

Lithograaf Fort Worth, 1876

De traditie van de "Panther City" is ook in stand gehouden in de naam en het ontwerp van enkele geografische/architectonische kenmerken van de stad, zoals Panther Island (in de rivier de Trinity), het Flat Iron Building, het centrale station Fort Worth, en in twee of drie beelden van de "Slaapende Panther".

Kaart - de geografische ligging van Fort-Worth, Tex en Rail-Roads, 1888

In 1876 werd de Texas and Pacific Railway uiteindelijk voltooid naar Fort Worth, waardoor een boom werd gestimuleerd en de Fort Worth Stockyards werden omgevormd tot een belangrijk centrum voor de groothandel in runderen. Migranten uit het verwoeste door de oorlog verscheurde Zuiden bleven de bevolking redden, en kleine gemeenschapsfabrieken en oliefabrieken boden grotere bedrijven op. Fort Worth heeft onlangs de "Queen City of the Prairies" genoemd en via het groeiende transportnetwerk een regionale markt bevoorraad.

Fort Worth werd de meest westelijke spoorweg en een doorgangspunt voor de verzending van runderen. Louville Niles, een Boston, een in Massachusetts gevestigde zakenman en de belangrijkste aandeelhouder van de Fort Worth Stockyards Company, wordt toegeschreven aan het brengen van de twee grootste vleesverpakkingsbedrijven in die tijd, Armor en Swift, naar de opslagplaatsen.

Met de tijden van bloei kwamen allerlei entertainmentsystemen en aanverwante problemen. Fort Worth had een brein om de strijders te scheiden van hun geld. Cowboys hebben hun laatste penseel met beschaving volledig benut voor de lange reis op het Chisholm Trail van Fort Worth naar Kansas. Ze kwamen terecht op voorzieningen van plaatselijke handelaren, bezochten saloons voor een beetje gokken en lachen, reden dan naar het noorden met hun vee, om het weer op hun weg terug te draaien. De stad kwam al snel thuis in de "Hell's Half-Acre", de grootste collectie saloons, danszalen en badhuizen ten zuiden van Dodge City (het noordelijke uiteinde van het Chisholm Trail), waardoor Fort Worth de bijnaam "Parijs van de vlakken" kreeg.

Bepaalde delen van de stad waren buiten de grenzen voor de echte burgers. Shootings, messen, smokkels, en breeuwen werden een nachtelijke gebeurtenis. De cowboys werden vergezeld door een motleyassortiment van buffeljagers, schutters, avonturiers, en kruiderijen. Half Acre van de hel (ook wel "The Acre" genoemd) breidde zich uit naarmate meer mensen naar de stad werden getrokken. Af en toe werd de Acre aangeduid als "de bloederige Derde Ward" nadat hij in 1876 was aangewezen als een van de drie politieke afdelingen van de stad. In 1900 had de Acre vier van de belangrijkste noord-zuidroutes van de stad. Lokale burgers waren verontrust over de activiteiten en verkozen Timothy Isaiah "Longhair Jim" Courtright in 1876 als stadsmarshal met een mandaat om het te temmen.

Soms verzamelden en arresteerden cursussen 30 mensen op een zaterdagavond, maar lieten ze de gamers opereren, omdat ze geld aantrokken naar de stad. Nadat hij had geleerd dat de trein- en stagetrainers, zoals de Sam Bass-bende, het gebied als een schuilplaats gebruikten, intensiveerde hij de rechtshandhaving, maar bepaalde zakenlieden adverteerden tegen te veel beperkingen in het gebied als nadelig voor de legitieme bedrijven. De cowboys begonnen geleidelijk het gebied te vermijden; de stad heeft haar oppositie gemoderniseerd toen de bedrijven schade leden . Courtright verloor zijn kantoor in 1879.

Ondanks de verachtelijke burgemeesters zoals H. S. Broiles en krantenredacteurs zoals B. B. Paddock, de Acre overleefde het omdat het inkomsten genereerde voor de stad (allemaal illegaal) en opwinding voor de bezoekers. Langdurige bewoners van Fort Worth beweerden dat de plaats nooit zo wild was als haar reputatie, maar in de jaren 80 was Fort Worth een regelmatige stop op het gambler circuit van Bat Masterson, Doc Holliday en de Earp broers (Wyatt, Morgan en Virgil). James Earp, de oudste van zijn broers, woonde in deze periode met zijn vrouw in Fort Worth; Hun huis stond aan de rand van Hell's Half Acre, op 9th en Calhoun. Hij neigde vaak de bar bij de vallei van Cattlemen in het "uptown" deel van de stad.

Hervormende burgers maakten bezwaar tegen de danszalen, waar mannen en vrouwen in de maling werden genomen; de salons of de gokdeelnemers daarentegen hadden voornamelijk mannelijke klanten .

Eind jaren '80, burgemeester Broiles en procureur R. L. Carlock startte een hervormingscampagne. In een openbare uitroep op 8 februari 1887 werd Jim Courtright op Main Street vermoord door Luke Short, die beweerde dat hij "King of Fort Worth Gamblers" was. Terwijl Courtright populair was geweest, toen Short gevangen werd gezet voor zijn moord, woedden geruchten over het lynchen van hem. De goede vriend van Short, Bat Masterson, kwam gewapend en bracht de nacht door in zijn cel om hem te beschermen.

De eerste verbodscampagne in Texas werd in 1889 opgezet in Fort Worth, waardoor andere bedrijven en woonwijken in het gebied konden worden ontwikkeld. Een andere verandering was de toevloed van zwarte inwoners. De zwarte burgers van de stad kwamen in het zuidelijke deel van de stad terecht, behalve door de staatssegregatie van het zakeneinde van de stad en de duurdere woonwijken. De populariteit en de rentabiliteit van de Acre daalden en er werden meer uitlatingen en daklozen op straat gezien. In 1900 waren de meeste danshallen en gokkers verdwenen. Goedkope shows en prostitutie werden de belangrijkste vormen van vermaak. Sommige politici vroegen om hervormingen in het kader van het progressieve tijdperk.

Textiel- en Pacifische spoorwerf in Fort Worth, 1916

Texas and Pacific Passenger Station, Fort Worth, Texas (postkaart, circa 1909)

In 1911, dominee J. Frank Norris startte een offensief tegen racetrackgokken in de Baptist Standard en gebruikte de pulpit van de Eerste Baptistische Kerk van de Fort Worth om vice en prostitutie aan te vallen. Toen hij bepaalde zakenmensen van Fort Worth begon te verbinden met onroerend goed in de Acre en hun namen aankondigde van zijn pulpit, ging de strijd omhoog. Op 4 februari 1912 werd de kerk van Norris in brand gestoken; die avond gooiden zijn vijanden een bundel olie op zijn veranda , maar het vuur is gedoofd en heeft minimale schade veroorzaakt . Een maand later slaagden de brandstichters erin de parsonage af te branden. In een sensationeel onderzoek dat een maand duurde, werd Norris beschuldigd van letsel en brandstichting in verband met de twee branden. Hij werd vrijgesproken, maar zijn voortdurende aanvallen op de Acre deden weinig tot 1917. Een nieuw stadsbestuur en de federale regering, die Fort Worth als mogelijke locatie voor een groot militair trainingskamp beschouwden, hebben samen met de Baptist-predikant het laatste gordijn op de Acre neergehaald.

President Kennedy in Fort Worth op vrijdagochtend 22 november 1963: Hij werd later op de dag vermoord in Dallas.

Het politiebureau heeft statistieken opgesteld waaruit blijkt dat 50% van de geweldsmisdrijven in Fort Worth in de Acre heeft plaatsgevonden, wat de respectabele mening van de burgers in de regio bevestigt. Nadat Camp Bowie (een trainingsinstallatie voor het leger van de Verenigde Staten uit de Eerste Wereldoorlog) in 1917 aan de rand van Fort Worth was gevestigd, heeft het leger het krijgsrecht gebruikt om prostituees en barkeepers van de Acre te reguleren. Geldboetes en gevangenisstraffen die hun activiteiten beperken. Tegen de tijd dat Norris in 1919 een mock begrafenis hield naar "boei John Barleycorn", was de Acre een deel van de geschiedenis van de Fort Worth geworden. De naam blijft geassocieerd met het zuidelijke eind van Fort Worth.

Op 28 maart 2000 om 18.15 uur stak een F3-tornado in het centrum van Fort Worth, waardoor veel gebouwen ernstig werden beschadigd. Een van de moeilijkste structuren was de Bank One Tower, die een van de belangrijkste kenmerken was van de skyline Fort Worth en die Reata, een populair restaurant, op de bovenste verdieping had. Sindsdien is het omgevormd tot grootschalig condominium en officieel omgedoopt tot "The Tower". Dit was de eerste grote tornado die Fort Worth sinds het begin van de jaren veertig heeft getroffen.

Toen de olie in West-Texas begon te springen in de vroege 20e eeuw, en opnieuw aan het einde van de jaren zeventig, stond Fort Worth in het centrum van de piepende en handelende. In juli 2007 werden door de vooruitgang in de horizontale boortechnologie enorme aardgasreserves in de Barnett-schalie direct in de stad beschikbaar gesteld, waardoor veel inwoners een royaltycontrole kregen voor hun mineraalrechten. De stad Fort Worth en veel inwoners hebben tegenwoordig te maken met de voordelen en problemen van de ondergrondse aardgasreserves.

Fort Worth was van 2000 tot 2006 de snelst groeiende grote stad in de Verenigde Staten; het werd een van de "meest leefbare gemeenschappen van Amerika" .

In 2020 kondigde de burgemeester van Fort Worth de aanhoudende groei van de stad aan tot 20,78%. Het US Census Bureau merkte ook op dat de stad vanaf 2014-2018 een begin heeft gemaakt met diversificatie.

Phyllis J. Tilley Memorial Bridge

W 7e brug bikeway, 2015

Fort Worth bevindt zich in Noord-Texas en heeft een over het algemeen vochtig subtropisch klimaat. Het maakt deel uit van de regio Cross Timbers; deze regio vormt een grens tussen de meer met bossen beboste oostelijke delen en de walsheuvels en prairies van het centrale deel . De stad maakt deel uit van de Grand Prairie-ecoregio in de Cross Timbers. Volgens het US Census Bureau heeft de stad een totale oppervlakte van 349,2 vierkante mijl (904 km²), waarvan 342,2 vierkante mijl (886 km²) land en 7,0 vierkante mijl (18 km²) onder water staan. Het is een hoofdstad in de metroplex Dallas-Fort Worth, en de tweede grootste.

De stad Fort Worth is niet geheel aangrenzend en heeft verscheidene enclaves, praktische enclaves, semienclaves en steden die anders volledig of bijna omringd zijn door het gebied, waaronder: Westworth Village, River Oaks, Saginaw, Blue Mound, Benbrook, Everman, Forest Hill, Edgecliff Village, Westover Hills, White Settlement, Sansom Park, Lake Worth, Lakeside en Haslet.

Fort Worth bevat meer dan 1.000 aardgasputten (telling december 2009) die de Barnett-schalie aftappen. Elke boorput is een kale pleister van 2-5 acres (8.100-20.200 m²) in grootte. Aangezien de stadsverordeningen hen in alle zoneringscategorieën, met inbegrip van residentieel toestaan, kunnen de putplaatsen in een verscheidenheid van plaatsen worden gevonden. Sommige putten worden omringd door metselstenen hekken, maar de meeste worden beveiligd door kettingverbindingen.

In 1914 werd een grote opslagdam voltooid op de West Fork van de rivier de Trinity, 7 mijl (11 km) van de stad, met een opslagcapaciteit van 33.495 hectare water. Het meer dat door deze dam wordt gevormd, staat bekend als Lake Worth.

Groepen

Veeteelt

Ingang naar de Fort Worth Stockyards, 2012

Sundance Square Plaza, 2013

De Fort Worth Stockyards zijn een nationaal historisch district. De Stockyards behoorden ooit tot de grootste veemarkten in de Verenigde Staten en speelden een cruciale rol in de vroege groei van de stad. Vandaag de dag wordt de wijk gekenmerkt door zijn vele bars, restaurants, en opmerkelijke landelijke muziekplatforms zoals die van Billy Bob. Fort Worth beroemdheidschef Tim Love of Iron Chef America and Top Chef Masters exploiteert meerdere restaurants in de buurt.

Bovenkant westkant

De Upper West Side is een district aan het westelijke uiteinde van het centrum Fort Worth. Het wordt door Henderson Street in het oosten, de Trinity River naar het westen, Interstate 30 naar het zuiden en White Settlement Road naar het noorden verbonden. De wijk bevat verschillende kleine en middelgrote kantoorgebouwen en stedelijke woonwijken, maar zeer weinig detailhandel.

Tanglewood

Tanglewood bestaat uit grond in de laaggelegen gebieden langs de tak van de rivier de Trinity en ligt ongeveer 5 mijl ten zuidwesten van het centrale bedrijfsdistrict Fort Worth. Het Tanglewood-gebied valt onder twee onderzoeken. Het westelijke deel van de toevoeging maakt deel uit van Felix G uit 1854. Beasley-onderzoek, en het oostelijke deel, langs de tak van de rivier, is de James Howard-enquête van 1876. De oorspronkelijke aanpak van het Tanglewood-gebied bestond uit een modderweg met twee ruiten, die nu Bellaire Drive South is. Tot op het moment van de ontwikkeling hebben kinderen van zwemmen genoten in de rivier in een diep gat dat was gelegen op de plek waar de brug nu op Bellaire Drive South ligt, bij het winkelcentrum van Trinity Commons. De delen van Tanglewood die nu de rechtbank van Bellaire Park, de rechtbank van Marquette en de rechtbank van de herfst zijn, waren oorspronkelijk een melkveebedrijf.

Architectuur

Tarrant County Courthouse

Het centrum Fort Worth, met zijn unieke rustige architectuur, staat voornamelijk bekend om zijn Art Deco-achtige gebouwen. Het graafschap Tarrant werd opgericht in het Amerikaanse Beaux Kunstontwerp, dat werd gemodelleerd na het Texas State Capitol-gebouw. De meeste structuren rond het Sundance Square hebben hun vroege gevels van de 20e eeuw behouden. Veelvoudige blokken rond Sundance Square zijn 's nachts verlicht in kerstverlichting, het hele jaar door, de enige stad in Texas.

Klimaat

Fort Worth heeft een vochtig subtropisch klimaat (Cfa) volgens het klimaatclassificatiesysteem Köppen en ligt in de hardheidszone 8a van de USDA. Deze regio heeft zeer warme, vochtige zomers en zachte tot koele winters. De heetste maand van het jaar is juli, wanneer de gemiddelde hoge temperatuur 95 °F (35,0 °C) is, en een nacht lage temperatuur gemiddeld 72 °F (22,2 °C), wat een gemiddelde temperatuur van 84 °F (28,9 °C) oplevert. De koudste maand van het jaar is januari, waarbij de gemiddelde hoge temperatuur 55 °F (12,8 °C) en de lage temperaturen gemiddeld 31 °F (-0,6 °C) bedraagt. De gemiddelde temperatuur in januari is 43 °F (6 °C). De hoogste temperatuur die ooit is geregistreerd in Fort Worth is 113 °F (45,0 °C), op 26 juni 1980, tijdens de Grote Wongolf van 1980 en op 27 juni 1980. De koudste temperatuur die ooit in Fort Worth werd genoteerd was -8 °F (-22,2 °C) op 12 februari 1899. Vanwege zijn positie in Noord-Texas is Fort Worth zeer vatbaar voor supercelstorm, die grote hagelbuien produceert en tornado's kan produceren.

De gemiddelde jaarlijkse neerslag voor Fort Worth is 863,9 mm (34,01 inch). De wetste maand van het jaar is mei, wanneer de neerslag gemiddeld 4,58 inch (116,3 mm) daalt. De droogste maand van het jaar is januari, waar slechts 43,2 mm neerslag valt. Het droogste kalenderjaar sinds het begin van de registratie is 1921 met 454,9 mm (17,91 inch) en de wetste 2015 met 1590,3 mm (62,61 inch). De wetste kalendermaand is april 1922 met 448,1 mm (17,64 inch), waarvan 25 april 2010 8,56 inch (217,4 mm).

De gemiddelde jaarlijkse sneeuwval in Fort Worth is 66,0 mm (2,6 inch). De meest sneeuwval in één maand was 342,9 mm (13,5 inch) in februari 1978 en de meeste in een seizoen van 447,0 mm (17,6 inch) in 1977/1978.

Het nationale kantoor van de Dienst van de Weer, dat de metroplex Dallas-Fort Worth bedient, is gevestigd in het noordoosten van de Fort Worth.

Fort Worth is de dichtstbevolkte stad in Tarrant County, en de op één na dichtstbevolkte gemeenschap in de metroplex Dallas-Fort Worth. Het metropolitane gebied omvat een kwart van de bevolking van Texas, en is het grootste in de Zuidelijke VS en Texas, gevolgd door het Houston-The Woodlands-Sugar Land metropolitan gebied. Volgens schattingen van de Amerikaanse Community Survey uit 2018 had Fort Worth een bevolking van bijna 900.000 inwoners. In 2019 groeide het tot naar schatting 909.585.

Er waren 337.072 wooneenheden, 308.188 huishoudens en 208.389 gezinnen bij de tellingen van 2018. De gemiddelde grootte van het huishouden bedroeg 2,87 personen per huishouden en de gemiddelde gezinsgrootte was 3,50. Fort Worth had een door de eigenaar bewoonde woonruimte van 56,4% en een woonwoningtarief van 43,6%. Het mediane inkomen in 2018 was $58.448 en het gemiddelde inkomen was $81.165. De stad had een inkomen per hoofd van de bevolking van $29.010. Ruim 15,6% van de Fort Worthers leefde op of onder de armoedegrens.

In de Amerikaanse communautaire enquête van 2010 waren er naar schatting 291.676 wooneenheden, 261.042 huishoudens en 174.909 gezinnen. Fort Worth had een gemiddelde huisgrootte van 2,78 en de gemiddelde gezinsgrootte was 3,47. In totaal hadden 92.952 huishoudens kinderen onder de 18 jaar die bij hen leefden. In 2010 was er 5,9% van de huishoudens met ongehuwde partners en 0,5% van de huishoudens met ongehuwde partners van hetzelfde geslacht. Het door de eigenaar bewoonde woonpercentage van Fort Worth bedroeg 59,0% en het woonpercentage bedroeg 41,0%. Fort Worth's mediane inkomen aan huishoudens was $48.224 en het gemiddelde was $63.065. Naar schatting 21,4% van de bevolking leefde op of onder de armoedegrens.

Ras en etniciteit

In 2018 was 38,2% van de Fort Worth niet-Latijns-wit, 18,6% zwart of Afrikaans-Amerikaans, 0,4% Amerikaans of Alaska Native, 4,8% Aziatisch, 0,1% Pacifische Islander, 2,1% van twee of meer races en 35,5% Latijns of Latijns-Amerikaans (ongeacht ras), markering een tijdperk van diversificatie van de stedelijke grenzen . In een studie werd Fort Worth in 2019 aangewezen als een van de meest uiteenlopende steden in de Verenigde Staten. De Latijns-Amerikaanse of Latijns-Amerikaanse bevolking van Fort Worth bestond in 2018 uit 271.025 Mexicaanse Amerikanen, 9.936 Puerto Ricanen, 3.430 Cubanen en 35.255 personen uit ander Hispanisch en Latino-erfgoed. In 1970 meldde het US Census Bureau de populatie van Fort Worth als 72% niet-Latijns-wit, 19,9% zwart en 7,9% Latijns-Amerika of Latijns-Amerika.

Bij de tellingen van 2015 waren er 333.743 niet-Latijns-Amerikaanse witten (39,9% van de bevolking). De zwarte vlekken bestonden uit 18,5%, de Indianen zelf uit 0,2%, de Aziaten uit 4,1%, andere uit 0,1% en twee of meer uit 1,8%. Ieder ras bestaat voor 35,4% uit sloppenwijken of latino's. Naar schatting 296 Fort Worthers waren eilandbewoners in de Stille Oceaan. Op de volkstelling van 2010 was de raciale samenstelling van de populatie van Fort Worth 61,1% Wit (niet-Latijns wit: 41,7%), 18,9% zwart of Afrikaans-Amerikaans, 0,6% Indiaan, 3,7% Aziatisch, 0,1% Indiaas en andere eilandjes in de Stille Oceaan, 34,1% Latijns-Amerika of Latijns-Amerika (ongeacht ras) en 3,1% van twee of meer races.

Religie

St. Patrick Cathedral

Fort Worth maakt deel uit van de Bijbelgordel en is als zodanig de grootste religieuze groepering. Terwijl de stad Dallas en Dallas meer katholiek zijn dan de protestantse inwoners, zijn er in de provincie Fort Worth en Tarrant meer protestanten dan katholieken te vinden. Over het geheel genomen is de metropolitane divisie Dallas-Fort Worth van de metroplex Dallas-Fort Worth meer religieus gediversifieerd dan Fort Worth en de omliggende voorsteden.

De grootste christelijke groep in Fort Worth sinds 2018 zijn apothekers (18,1%). De baptistische gemeenschap van de Fort Worth wordt gedomineerd door de Zuidelijk-Baptistische Conventie, de National Baptist Convention, de Verenigde Staten, Inc, de National Baptist Convention of America International, Inc, en de Texas Baptists. De op een na grootste christelijke groep zijn katholieken (7,1%), die voornamelijk worden bediend door de rooms-katholieke bisschop Fort Worth. Methodisten (3,9%) vormen de op twee na grootste groep, gevolgd door Pentecostals (1,6%), Latter-day Saints (1,6%) Lutherans (1,1%), Episcopalians of Anglicans (0,6%), Presbyterians (0,5%) en andere christenen, waaronder de Verenigde Kerk van Christus, Jehovah-getuigen en Oost-orthodoxe kerk (6,5%).

Sint Vincent's kathedraal van de Fort Worth Diocese van de ACNA

De Episcopale of Anglicaanse gemeenschap in Fort Worth is in de eerste plaats verdeeld tussen de episcopale kerk in de Verenigde Staten en de Anglicaanse kerk in Noord-Amerika. De met de anglicaanse gemeenschap verbonden Episcopale Diocese van Fort Worth maakt deel uit van de episcopale kerk. De Anglicaanse kerk in Noord-Amerika heeft een parallelle hiërarchie, ook wel het Episcopale Diocese van Fort Worth genoemd. Laatstgenoemd orgaan is in het schisme van de episcopale kerk in de Verenigde Staten opgericht.

Methodistische organisaties die de christelijke Methodisten verdelen, zijn onder meer de "United Methodist Church" en de "African Methodist Episcopal Church". Fort Worth is de episcopale zetel van de Central Texas Annual Conference of the United Methodist Church. De kerk van God in Christus en de Assemblage van God de VS bestaat uit een aanzienlijk aantal Pentecostals, en de kerk van Jezus Christus van de heiligen van de laatste dag is het grootste Sint-lichaam van de laatste dag in de stad en het omringende gebied. Lutherans zijn verdeeld over de Evangelische Lutherische Kerk in Amerika en andere kleinere lichamen, en de Oost-Orthodoxe gemeenschap wordt voornamelijk bediend door de OCA Diocese van het Zuiden en de Grieks-Orthodoxe Archdiocese van Amerika.

De oudste kerk in Fort Worth die voortdurend opereert is de eerste christelijke kerk, die in 1855 is opgericht. Andere historische kerken die in de stad nog steeds actief zijn, zijn St. Patrick Cathedral (opgericht in 1888), Saint James Second Street Baptist Church (opgericht in 1895), Tabernacle Baptist Church (gebouwd in 1923), St. Mary of the Assumption Church (gebouwd in 1924), Our Moeder of Mercy kathokatholieke Church and Parsonage (gebouwd in 1929 en 1911) en Morning Chapel C.M.E. Kerk (gebouwd in 1934).

Ongeveer 1,2% van de bevolking van Fort Worth identificeerde zich in 2018 met de islam. Er zijn meer dan twee moskeeën in de stad en de meesten zijn verbonden met de soennitische islam, hoewel er ook enkele moslimmoskeeën van Ahmadiyya en Shia aanwezig zijn. Fort Worth heeft een kleine joodse gemeenschap die 0,1% van de religieuze bevolking vormt, en volgelingen van boeddhisme, sikhisme en hindoes maken minder dan 0,1% uit van de religieuze gemeenschap van Fort Worth.

Fort Worth was vanaf het begin afhankelijk van de veetransport die het Chisholm Trail bezocht. Miljoenen vee werden noordwaarts naar de markt gebracht langs dit spoor, en Fort Worth werd het centrum van veestapels, en later, renderend tot de burgeroorlog. Tijdens de burgeroorlog heeft Fort Worth te kampen gehad met een tekort, waardoor de bevolking achteruit ging. Het herstelde tijdens het Wederopbouwtijdperk met algemene winkels, banken en "Hell's Half-Acre", een grote verzameling salonen en danszalen die de handel en criminele activiteit in de stad vergrootten. Tegen het begin van de 20ste eeuw legden de militairen gebruik van het krijgsrecht om de barders en prostituees van Half-Acre te reguleren.

Sinds het einde van de 20e eeuw zijn in Fort Worth meerdere grote bedrijven gevestigd. Deze omvatten American Airlines Group (en dochterondernemingen American Airlines en gezant Air), het John Peter Smith Hospital, Pier 1 Import, Chip 1 Exchange, RadioShack, Pioneer Corporation, Cash America International, GM Financial, Budget Host, BNSF Railway en Bell Textron. De bedrijven met een significante aanwezigheid in de stad zijn Bank of America, Wells Fargo, Lockheed Martin, GE Transportation, en het in Dallas gevestigde telecommunicatiebedrijf AT&T. De metro van T-Mobile is ook een prominente plaats in de stad.

In 2013 stond Fort Worth-Arlington op de 15e plaats op de lijst van Forbes' van de "Beste plekken voor bedrijven en loopbanen". In 2018 noemde Fortune Fort Worth de 18de beste stad voor Europese ondernemers. In 2018 stond de metroplex Dallas-Fort Worth op de lijst van "125 beste plaatsen om in de Verenigde Staten te leven" op de achttiende plaats van het Amerikaanse nieuwsbericht en het wereldrapport.

Fort Worth Museum of Science and History is grenzend aan het National Cowgirl Museum en Hall of Fame.

American Airlines DC-3 NC21798 "Flagship Knoxville" op permanent scherm in het CR Smith Museum

De Japanse tuinen bij de Fort Worth Botanic Garden, 2011

Fort Worth bouwt voort op zijn westers erfgoed aan de grens en op een geschiedenis van sterke patronage voor de lokale kunsten, en promoot zichzelf als de "stad Cowboys and Culture". Fort Worth heeft 's werelds eerste en grootste binnenrodeo, musea van wereldklasse, een kalender van festivals en een robuuste lokale kunstscène. De Academie van Westerse Kunsten, gevestigd in Gene Autry, Oklahoma, presenteert haar jaarlijkse prijzen in Fort Worth op gebieden die verband houden met de Amerikaanse cowboy, zoals muziek, literatuur en zelfs kookgerei van een karretje.

Kunst en wetenschappen

Aard

De dierentuin van de Fort Worth is de thuisbasis van meer dan 5.000 dieren en is in het land een topdierentuin genoemd door het tijdschrift Family Life, de Los Angeles Times, en USA Today en een van de beste dierentuinen in het Zuiden door de Zuid-Living Reader's Choice Awards; het is gerangschikt in de tien beste dierentuinen in de Verenigde Staten. Vanaf 2020 rangschikte USA Today de Fort Worth Zoo als de #1 dierentuin in de Verenigde Staten, en bereikte uiteindelijk het hoogtepunt na jaren van consistent gerangschikt in de top 10.

De Fort Worth Botanic Garden en het Botanical Research Institute in Texas zijn ook in de stad. Voor degenen die belangstelling hebben voor het wandelen, het bergen of kanoën, is het Fort Worth Nature Centre en het Vluchtje in het noordwesten van de Fort Worth een natuurgebied van 3.621 hectare dat in 1980 door het ministerie van Binnenlandse Zaken is aangewezen als natuurgebied. In 1964 werd het Groer Island Nature Centre and Refuge opgericht en in 2014 werd het 50-jarig bestaan gevierd. Het natuurcentrum heeft een kleine, genetisch zuivere bizenkudder, inheemse prairies, bossen en wetlands. Het is een van de grootste stadsparken van dit type in de Verenigde Staten.

Parks

De "Fort Worth Water Gardens"

Fort Worth heeft in totaal 263 parken, waarvan er 179 buurtparken zijn. De totale oppervlakte van het park bedraagt 11.700,72 hectare, met een gemiddelde van ongeveer 12,13 hectare per park.

De 4,3 hectare (1,7 hectare) "Fort Worth Water Gardens", ontworpen door de genoteerde New York architecten Philip Johnson en John Burgee, is een stadspark met drie pools water en gedraaide knollen. de watertuinen worden gefactureerd als een " koeloase in de betonjungle " van het centrum . Het Heritage Park Plaza is een natuurreservaat van het Modernistische type dat is ontworpen door Lawrence Halprin. Het ontwerp van de pleister omvat een reeks verbindingspunten van beton die door stromende watermuren, kanalen en pools worden geactiveerd en die op 10 mei 2010 zijn toegevoegd aan het Amerikaanse National Register of Historic Places.

Er zijn twee off-leash hondenparken in de stad, ZBonz Dog Park en Fort Wof. Fort Wof werd door Dog Fancy Magazine erkend als het No. 1 Dog Park in de Nation in 2006 en als het Best Dog Park in DFW in 2009. Het park omvat een behendigingscursus, waterfonteinen, beschaduwde schuilplaatsen en afvalstations.

Farrington Field, thuis van de Fort Worth Vaqueros FC

Hoewel een groot deel van de sportaandacht van Fort Worth gericht is op de professionele sportteams van Dallas, heeft de stad een eigen atletische identiteit. De TCU Horned Frogs wedijveren in NCAA Division I atletiek, waaronder het voetbalteam, dat consistent gerangschikt was in de top 25, en het honkbalteam, dat concurreerde in de laatste zes NCAA-toernooi en drie rechtlijnige College World Series, en dat kwam binnen de win van het maken van de 'College World Series' in 2009 en 2016. Het basketbalteam van vrouwen heeft aan de laatste zeven NCAA-toernooi deelgenomen. Texas Wesleyan University concurreert in de NAIA en won de Div van NAIA van 2006. I Men's Basketball championship and three-time National Collegiate Table Tennis Association (NCTTA) team championships (2004-2006). Fort Worth is ook de thuishaven van de NCAA-voetbalclub Bell Helicopter Armed Forces Bowl, en vier amateursportploegen.

Amateursporten

TCU Kikkers voor paarden

De Fiesta Bowl van 2010 met Boise State tegen TCU

De aanwezigheid van de Texas Christian University op minder dan 5 mijl (8 km) van het centrum en het nationale concurrentievermogen in voetbal, honkbal en basketbal van mannen en vrouwen hebben TCU als een belangrijk onderdeel van de sportscène van Fort Worth in stand gehouden.

Het voetbalteam van Horned Frog produceerde in de jaren dertig twee nationale kampioenschappen en bleef een sterke concurrent op de zuidwestconferentie in de jaren zestig van de vorige eeuw, voordat er een lange periode van onderprestatie begon. De heropleving van het TCU-voetbalprogramma begon onder Coach Dennis Franchione met het succes om LaDainin Tomlinson terug te draaien. Onder hoofd Coach Gary Patterson hebben de Kikkers in de Hoornzee zich ontwikkeld tot een permanente top-10-tegenstander, en in 2011 tot een Rose Bowl-winnaar. De belangrijkste spelers zijn Sammy Baugh, Davey O'Brien, Bob Lilly, LaDainius Tomlinson, Jerry Hughes en Andy Dalton. De Kikkers in de Hoornzee, samen met hun rivalen en andere niet-AQ-leiders, de Boise State Broncos en de Universiteit van Utah Utes, werden beschouwd als de quintessante "BCS Busters", die zowel in de Fiesta- als in de Rose Bowls verschenen. Hun rol als "BCS Buster" eindigde in 2012 toen ze zich bij de Big 12 atletic conference aansloten in alle sporten. De voetbalploegen van de Horned Frog hebben een van de hoogste winnende percentages van elke school in de voetbalschool Bowl-deelsector van de afgelopen jaren.

Recreatie

Nationaal Koloniaal toeristisch golftoernooi

Fort Worth organiseert elke mei een belangrijk professioneel golftoernooi voor mannen in de Koloniale Landclub. Het koloniale viziertoernooi Golf, dat nu officieel bekend staat als de "Fort Worth Invitational", is een van de meest prestigieuze en historische gebeurtenissen van de reiskalender. De Koloniale Landenclub was de thuiscursus van de golflegende Ben Hogan, die uit Fort Worth kwam.

NASCAR Stock Car Race bij Texas Motor Speedway

Motorraces

Fort Worth is thuis in Texas Motor Speedway, ook bekend als "De Grote Amerikaanse Speedway". Texas Motor Speedway is een 1,5-mijl vierovalige baan in het verre noordelijke deel van de stad in Denton County. De snelweg opende in 1997, en gastheren momenteel een gebeurtenis IndyCar en zes gebeurtenissen NASCAR onder drie belangrijke rassenweekends per jaar.

Amateur sportweddenschappen in het grotere gebied van de Fort Worth vinden meestal plaats op twee speciaal gebouwde sporen: Motorsport Ranch en Eagles Canyon Raceway. Sanctieorganen zijn onder meer de Porsche Club van Amerika, de National Auto Sports Association en de Sports Car Club of America.

Cowtown Marathon

De jaarlijkse Cowtown Marathon wordt sinds 1978 elk weekend in februari gehouden. De twee-dag activiteiten omvatten twee 5Ks, een 10K, de halve marathon, marathon, en ultra marathon. Met iets minder dan 27.000 deelnemers in 2013, is de Cowtown de grootste gebeurtenis over meerdere afstanden in Texas.

Stadhuis in Fort Worth

US Post Office in Fort Worth

Stadsbestuur

Fort Worth heeft een regering van gemeenteraadsleden, met om de twee jaar verkiezingen voor een burgemeester, die in het algemeen wordt gekozen, en acht leden van de gemeenteraad, die per district worden gekozen. De burgemeester is een stemgerechtigd lid van de raad en vertegenwoordigt de stad bij plechtige gelegenheden. De raad heeft de bevoegdheid om gemeentelijke verordeningen en resoluties aan te nemen, proclamaties uit te schrijven, het tarief van de stadsbelasting vast te stellen, de stadsbegroting goed te keuren en de gemeentesecretaris, de stadsaanklager, de gemeenteauditeur, de gemeenteraadsrechters en de leden van de gemeenteraad en de commissies te benoemen. De dagelijkse activiteiten van de stadsregering worden gecontroleerd door de stadsbeheerder, die ook door de raad wordt benoemd. De huidige burgemeester is Republikein Betsy Price, waardoor Fort Worth de grootste stad in de Verenigde Staten is met een vrouwelijke Republikeinse burgemeester.

Stadsraad

Stad

• De politie van Fort Worth - verleent misdaadpreventie, onderzoek en andere nooddiensten.
• Fort Worth Fire Department - verleent brandweer en nooddiensten.
• Fort Worth Library — public library system of the City of Fort Worth.

Deelstaatoverheid

Staatshoofden van Onderwijs

Vertegenwoordigers van de staat Texas

Senatoren van Texas

Staatsfaciliteiten

Het Texas Department of Transportation exploiteert het Fort Worth District Office in Fort Worth.

De Noord-Texas Intermediate Sanction Facility, een particuliere gevangenis met kortetermijnparoolovertreders, bevond zich in Fort Worth. Het werd beheerd namens het Texas Department of Strafjustice. In 2011 besloot de staat Texas zijn contract met de faciliteit niet te verlengen.

Federale overheid

United States House of Representatives

Federale faciliteiten

Federal Medical Center, Carswell

Fort Worth is de woonplaats van een van de twee plaatsen van het Bureau van Engraving en Druk. In 1987 begon de bouw van deze tweede installatie. Naast het voldoen aan de toegenomen productiebehoeften werd een westelijke locatie beschouwd als een noodoperatie in geval van noodsituaties in de agglomeratie Washington, DC. ook zouden de kosten voor het transport van valuta naar de Federal Reserve Bank in San Francisco, Dallas en Kansas City worden verlaagd. De valutaproductie begon in december 1990 bij de Fort Worth-faciliteit; de officiële toewijding vond plaats op 26 april 1991. De hier geproduceerde Bills hebben een kleine "FW"in één hoek.

De Eldon B. Het gebouw van Mahon United States Courthouse bevat drie olie-op-canvaspanelen op de vierde verdieping door kunstenaar Frank Mechau (in opdracht van het kunstprogramma van de Dienst openbare werken). Mechau's schilderijen, The Take of Sam Bass, Two Texas Rangers, en Flags Over Texas werden in 1940 geïnstalleerd. Ze werden de enige New Deal art commissie die in Fort Worth gesponsord werd. Het gerechtshof, dat in 1933 werd gebouwd, dient de Amerikaanse districtsrechtbank voor het noordelijke district van Texas en stond in 2001 op de lijst in het nationaal register van historische plaatsen.

Het Federal Medical Center, Carswell, een federale gevangenis- en gezondheidsfaciliteit voor vrouwen, bevindt zich in het Naval Air Station Joint Reserve Base Fort Worth. Carswell heeft de federale dodencel voor vrouwelijke gedetineerden. Federal Medical Center, Ft. Worth, een federale gevangenis en gezondheidsfaciliteit voor mannen, ligt aan de overkant van de TCC-South Campus. De Federal Aviation Administration, de National Archives and Records Administration en het Federal Bureau of Investigation hebben kantoren in Fort Worth.

Openbare bibliotheken

De Openbare Bibliotheek van de Worth van de haven is het openbare bibliotheeksysteem.

Openbare scholen

Het grootste deel van Fort Worth wordt bediend door het Fort Worth Independent School District.

Andere schooldistricten die delen van Fort Worth dienen omvatten:

Het deel van Fort Worth in het district Arlington Independent School bevat een afvalwaterinstallatie. Er zijn geen woongebieden in dit deel.

De Academie van de Pinnacle van de Kunsten (K-12) is een school van het staatshandvest, zoals de Academie van Crosstimbers en de Academie van het Hoogtepunt is.

Particuliere scholen

Particuliere scholen in Fort Worth omvatten zowel seculiere als parochiale instellingen.

Instellingen voor hoger onderwijs

Locatie van studio’s en kantoren voor KXAS (en KXTX), in Fort Worth, net ten zuiden van de luchthaven DFW

Fort Worth en Dallas delen dezelfde mediamarkt. Het tijdschrift van de stad is Fort Worth, Texas Magazine, dat informatie publiceert over Fort Worth-evenementen, sociale activiteit, mode, dineren en cultuur.

Hoofdkwartier van de Fort Worth Star-Telegram

Fort Worth heeft een grote krant, Fort Worth Star-Telegram, die in 1906 werd opgericht als Fort Worth Star. Het domineert de westelijke helft van de Dallas-Fort Worth metroplex, en The Dallas Morning News domineert het oosten. De Star-Telegram is de 45e grote krant in de Verenigde Staten, met een dagelijkse circulatie van 210.990 en een zondagse circulatie van 304.200.

KXAS-studio's en -kantoren (evenals die van de mede-eigendom KXTX-TV, en voor een tijd die van de radiozenders WBAP (AM) en KSCS-FM) werden gevestigd in dit gebouw ten oosten van het centrum van de Fort Worth op Barnett Street

De Fort Worth Weekly is een alternatieve weekkrant voor de metropolitane divisie Fort Worth. De krant had in 2015 een circulatie van ongeveer 47.000. De wekelijkse publicatie van de Fort Worth en bevat onder meer nieuwsberichten, cultuurgebeurtenisgidsen, filmrecensies en redactionele artikelen.

Fort Worth Business Press is een wekelijkse publicatie waarin het nieuws in de zakenwereld van de Fort Worth wordt beschreven.

The Fort Worth Press was een dagblad dat weekdagmiddag en op zondag van 1921 tot 1975 werd gepubliceerd. Het was eigendom van de E. W. Scripps Company en gepubliceerd onder het toen-prominente Scripps-Howard Lighthouse embleem. De krant zou het laatst geld hebben verdiend in het begin van de jaren vijftig. Scripps Howard bleef bij de krant tot medio 1975. De circulatie was gedaald tot minder dan 30.000 per dag, iets meer dan 10% van die van de Fort Worth Star Telegram. De naam Fort Worth Press werd kort heropend in een nieuw artikel Fort Worth Press dat werd beheerd door de toenmalige uitgever Bill McAda en nog briefer door William Dean Singleton, toen eigenaar van het weekblad Azle (Texas) News, nu eigenaar van de Media Central News Group. De Fort Worth Press opereerde vanuit kantoren en persen op 500 Jones Street in Downtown Fort Worth.

Televisiestations die met Dallas worden gedeeld, omvatten (eigen en beheerde zenders van hun aangesloten netwerken worden vetgedrukt) KDFW 4 (Fox), KXAS 5 (NBC), WFAA 8 (ABC), KT 11 (CBS), KERA 13 (PBS), KTXA 21 (Independent); KDFI 27 (MNTV), KDAF 33 (CW) en K07AAD-D (HC2 Holdings).

Radiostations

Meer dan 33 radiostations werken in en rond Fort Worth, met vele verschillende formaten.

AM

Op de AM-draaiknop, zoals op alle andere markten, is de politieke praatradio wijdverbreid, met WBAP 820, KLIF 570, KSKY 660, KFJZ 870, KRLD 1080 de conservatieve praatstations die Fort Worth en KMNY 1360 bedienen. KFXR 1190 is een nieuwszender, een praatstation of een klassiek landstation. Sporttalk is te vinden op KTCK 1310 ("The Ticket"). WBAP, een 50.000-watt helder-kanaalstation dat 's nachts over een groot deel van het land kan worden gehoord, was een lang succesvol nationaal muziekstation alvorens in zijn huidige praatformaat om te zetten.

In het gebied Dallas/Fort Worth bevinden zich ook verschillende religieuze stations in AM; KHVN 970 en KGGR 1040 zijn de lokale evangelstations, KEXB 1440 heeft een katholieke talkprogrammering van Relevant Radio, en de KKGM 1630 heeft een Zuid evangelformaat.

De Spaanstalige bevolking van Fort Worth wordt bediend door veel zenders op AM:

Een paar gemengde Aziatische taalstations dienen Fort Worth:

FM

KLNO is een commercieel radiostation met een vergunning voor Fort Worth. Langdurige arbeider Marcos A. Rodriguez exploiteerde de radiostations Dallas Fort Worth KLTY en KESS op 94.1 FM.

Niet-commerciële stations bedienen de stad redelijk goed. Drie universiteitsposten kunnen worden gehoord - KTCU 88.7, KCBI 90.9, en KNTU 88.1, met een verscheidenheid van programmering. Het lokale NPR-station is KERA 90.1, samen met het lokale radiostation KNON 89.3. In het centrum van Fort Worth wordt ook het Texas Country Radio Station KFWR 95.9 The Ranch gehost.

Een grote verscheidenheid van commerciële formaten, vooral muziek, zijn op de wijzerplaat FM in de Wereld van de Dode.

Radiostations en shows op internet

Toen het lokale radiostation KOAI 107.5 FM, nu KMVK, zijn gladde jazzformaat liet vallen, zetten de ventilatoren de gladde jazz1075.com op, een internetradiostation, om vloeiende jazz uit te zenden voor ontevreden ventilatoren.

The Trinity Railway Express maakt een einde in het centrum van Fort Worth

Zoals de meeste steden die snel na de Tweede Wereldoorlog groeiden, is Fort Worth's belangrijkste transportmiddel de auto, maar busvervoer via de Trinity Metro is beschikbaar, evenals een interstedelijke treindienst naar Dallas via de Trinity Railway Express. Vanaf 10 januari 2019 is de treindienst van het centrum Fort Worth naar terminal B van de internationale luchthaven Dallas/Fort Worth beschikbaar via de TEXRail-dienst van Trinity Metro.

Geschiedenis

Elektrische streetauto's

Interurban Line between Fort Worth and Dallas, Texas (postkaart, circa 1902-1924)

Het eerste straatautobedrijf in Fort Worth was de Fort Worth Street Railway Company. De eerste lijn begon in december 1876 te opereren en reisde van de rechtbank door Main Street naar de T&P Depot. In 1890 waren er meer dan twintig particuliere ondernemingen die streetautolijnen in Fort Worth exploiteerden. De Fort Worth Street Railway Company kocht veel van haar concurrenten uit en werd uiteindelijk zelf in 1901 door het bisschop & Sherwin Syndicate overgenomen. De nieuwe eigenaar veranderde de naam van het bedrijf in de Northern Texas Traction Company, die in 1925 84 mijl van de streetautospoorwegen exploiteerde, en hun lijnen verbonden in het centrum van de Fort Worth met TCU, de Nabije Southside, de Arlington Heights, de Lake Como en de Stockyards.

Elektrische interstedelijke spoorwegen

Op zijn hoogtepunt bestond de elektrische interurbane industrie in Texas uit bijna 500 mijl spoor, waardoor Texas de tweede in interurale kilometers in alle staten ten westen van de Mississippi rivier was. In het begin van de jaren 1900 waren de elektrische interstedelijke spoorwegen een prominente plaats innemen, in de jaren 1910 pieken en dalen tot alle elektrische interstedelijke spoorwegen in 1948 waren afgeschaft. Bijna driekwart van de kilometerstand was in het gebied Dallas-Fort Worth, dat tussen Fort Worth en Dallas en andere steden in het gebied, waaronder Cleburne, Denison, Corsicana en Waco, liep. De lijn die in het bijbehorend beeld werd afgebeeld, was de tweede die in Texas werd geconstrueerd en liep 35 mijl tussen Fort Worth en Dallas. Northern Texas Traction Company bouwde de spoorweg, die operationeel was van 1902 tot 1934.

Lopend vervoer

In 2009 rijden 80,6% van de fort Worth (city)-forensen alleen om te werken. Het 2009 mode aandeel voor fort Worth (city) forensen is 11,7% voor carpooling, 1,5% voor transit, 1,2% voor wandelen en 0,1% voor fietsen. In 2015 raamde het Amerikaanse Community Survey de modale aandelen voor fort Worth (city)-forensen op 82% voor het rijden alleen, 12% voor carpooling, 0,8% voor het rijden op de weg, 1,8% voor het lopen en 0,3% voor het fietsen. De stad Fort Worth heeft een lager dan gemiddeld percentage huishoudens zonder auto. In 2015 had 6,1 procent van de gezinnen van Fort Worth een auto, en daalde tot 4,8 procent in 2016. Het nationale gemiddelde bedroeg in 2016 8,7%. In 2016 bedroeg de gemiddelde waarde van 1,83 auto's per huishouden gemiddeld 1,83, tegen een nationaal gemiddelde van 1,8.

Wegen

Fort Worth wordt bediend door vier staten en drie Amerikaanse snelwegen. Het bevat ook een aantal arteriële straten in een rastersamenstelling.

De snelwegen 30, 20, 35W, en 820 gaan allen door de stedelijke grenzen over.

Interstate 820 is een lijn van Interstate 20 en dient als een bui voor de stad. Interstate 30 en Interstate 20 verbinden de Worth van de Vort met Arlington, Grand Prairie, en Dallas. Interstate 35W verbindt Fort Worth met Hillsboro met het zuiden en de steden Denton en Gainesville met het noorden.

I-20 in het zuiden van de Fort Worth

U.S. Route 287 loopt ten zuidoosten door de stad die Wichita Falls verbindt met het noorden en Mansfield met het zuiden. U.S. Route 377 loopt zuidwaarts door de noordelijke buitenwijken van Haltom City en Keller door het centrale bedrijfsdistrict. U.S. Route 81 deelt een gelijktijdigheid met snelweg 287 op het gedeelte noordwesten van I-35W.

Opvallende staatssnelwegen:

• Texas State Highway 114 (oost-west)
• Texas State Highway 183 (oost-west)
• Texas State Highway 121 (noord-zuid)

Openbaar vervoer

De T-bus in Ft. Worth, april 2005

Kaart van het openbaar treinverkeer in het metrogebied Fort Worth

Trinity Metro, voorheen bekend als de Fort Worth Transportation Authority, bedient Fort Worth met tientallen verschillende busroutes in de hele stad, waaronder een busrondleiding in het centrum, Molly de Trolley. Naast Fort Worth exploiteert Trinity Metro bussen in de voorsteden van Blue Mound, Forest Hill, de rivier Oaks en het Sansom Park.

In 2010 won Fort Worth een subsidie van 25 miljoen dollar van de federale stadscentrale om een streetcarsysteem te bouwen. In december 2010 heeft de gemeenteraad de subsidie echter ingetrokken door te stemmen voor het beëindigen van de studie over streetcar.

Vervoer per spoor

• TEXRail is een forensenspoorlijn die in januari 2019 is geopend en die de binnenstad Fort Worth verbindt met de internationale luchthaven Dallas/Fort Worth, met haltes in de steden Grapevine en North Richland Hills.
• Trinity Railway Express is een forensenspoorlijn tussen T&P Station in het centrum van Fort Worth en eindigt op het station van Dallas Union.
• Twee Amtrak routes stoppen bij Fort Worth Central: Heartland Flyer en Texas Eagle.

Luchthavens

• De internationale luchthaven Dallas/Fort Worth is een belangrijke commerciële luchthaven tussen de grote steden Fort Worth en Dallas. De luchthaven DFW is 's werelds derde drukke luchthaven, die gebaseerd is op exploitatie en de luchthaven met de grootste luchtdruk op de passagiers.

Voorafgaand aan de bouw van DFW werd de stad bediend door de luchthaven van Greater Southwest International, die zich net ten zuiden van de nieuwe luchthaven bevond. Oorspronkelijk heette Amon Carter Field na de uitgever van Fort Worth Star-Telegram, Greater Southwest in 1953 en was hij tot 1974 de primaire luchthaven voor Fort Worth. Het werd vervolgens verlaten tot de terminal in 1980 werd afgebroken. Het terrein van de voormalige luchthaven is nu een ontwikkeling voor gemengd gebruik, die door de Texas State Highway 183 en 360 wordt overspoeld. Een klein deel van de start- en landingsbaan ligt ten noorden van Highway 183 en dient als enige herinnering aan het feit dat een grote commerciële luchthaven ooit het terrein bezet heeft.

Fort Worth is de thuishaven van deze vier luchthavens binnen de grenzen van de stad:

• Fort Worth Alliance Airport
• Fort Worth Meacham International Airport
• Luchthaven Fort Worth Spinks
• Naval Air Station Joint Reserve Base Fort Worth

Wandelbaarheid

In een studie uit 2011 van Walk Score stond Fort Worth op de 47e plaats van 50 grootste Amerikaanse steden.

Fort Worth maakt deel uit van het programma Sister Cities International en onderhoudt culturele en economische uitwisselingsprogramma's met de zustersteden: